Na een tussenstopje in Nederland was het weer tijd om te gaan reizen. Dit keer was het begin net even iets anders: samen met mam ging ik de eerste paar weken naar Thailand. We hebben echt een heerlijke tijd gehad in het zuiden van Thailand, waar de mooie eilanden zijn. Eerst naar een superluxe resort op Koh Samui, waar we even konden bijkomen van de heenreis. Daarna naar Koh Phangan, met het idee om er maar 2 nachten te blijven, maar dat werden er toch even wat meer. Koh Phangan is prachtig en iedere dag wakker worden in een bungalow midden op het strand is echt genieten. Daarna nog naar Phuket, waar we een mooie boottocht maakten langs 'James Bond-eiland'. Het was echt een super vakantie.
Ik was al wat aan het twijfelen waar ik hierna naartoe zou gaan, maar ik besloot vanuit Thailand naar Kuala Lumpur, de hoofdstad van Maleisie, te gaan en dit gedeelte van Maleisie door te reizen. En oh wat ben ik blij met die beslissing. Het is hier zo mooi! Ik had van tevoren niet echt een beeld bij dit land, behalve dat ik bang was dat ik iedere dag lange mouwen aanmoest omdat het een islamitisch land is. Maar dat het zo'n fantastisch mooi land is, dat had ik niet gedacht.
Ik begon de reis in Kuala Lumpur, en besloot het meest backpacker-achtige hostel te nemen dat ik kon vinden. Ik kwam op een vrouwen-slaapzaal terecht, met bijna allemaal meiden die ook alleen reisden. Onder andere ook een heel gezellig Nederlands meisje, waar ik later in Melaka weer mee afsprak. Op het dak van het hostel was de bar, waar ze ook alle wedstrijden uitzonden. De eerste avond besloot ik, moe van de reis, maar nog geen zin om te slapen, even naar die bar te gaan. Om een drankje te doen, eentje maar. Nou was het daar toevallig super gezellig en was ook nog toevallig het bier op en hadden ze alleen rum-cola dus het werd alleen maar gezelliger. Alleen viel ik bijna om en ging de bar dicht op een gegeven moment. Het was midden in de nacht, en ik zou nog gaan skypen, dus ik ging een internetcafe zoeken. De straalbezopen Engelse jongen naast me wilde ook naar het internetcafe en liet me dan meteen wel zien waar die was. En we waren er bijna.. tot er een groepje jongens aan de overkant naar ons riep: 'Hey, kom erbij zitten! Hierheen! Gratis wodka!' Nou die man had het woord wodka nog niet gezegd of de Engelse jongen was al overgestoken. Dus hup, ik erachteraan. En het was me toch een gezellige avond uiteindelijk. We zaten daar met een stel Maleisiers en nog een Nederlander, op plastic stoeltjes naast de straat en het was een superavond. Alleen geen superochtend de volgende dag. Maar ik heb toch nog een beetje de stad bekeken, lekker op straat gegeten bij de kraampjes in Chinatown, beetje gewinkeld en veel voetbalwedstrijden gezien op het dak.
Daarna was het tijd voor Melaka, een rustig stadje ten zuiden van KL. Hier zie je nog veel terug van de koloniale tijd. Er staat zelfs nog een gebouw dat het Stadhuys heet, uit de tijd dat de Nederlanders hier zaten. De eerste avond was er niet veel te beleven, dus ik zat uiteindelijk met een paar Maleisiers die er werkten boven op het dak de hele avond over vanalles te praten. Het ging natuurlijk al snel over de politiek en de wetgeving in zowel Maleisie en Nederland en ik heb weer vanalles bijgeleerd. Ze hebben twee wetgevingen, de islamitische en de Engelse. Dat betekent dat als je iets zou stelen, je hand er niet afgehakt wordt, maar als je met de lokale bevolking wil trouwen, dan moet je wel moslim worden. En korte broekjes voor vrouwen doen ze niet zo moeilijk over, maar homo's worden iets minder gewaardeerd.
Toch moet ik daar wel iets over zeggen, als meisje in een islamitisch land. Soms snap ik er helemaal niks van. Inderdaad die kleding, dat maakt niet zoveel uit. Jonge meiden uit Maleisie zelf zie ik soms met kortere broekjes lopen dan ikzelf. Maar zoals laatst, toen ik bij de kassa stond te wachten en er een man aankomt, die me zo aankijkt van 'mag ik even langs'. Ik ging automatisch een stapje opzij, en vervolgens gaat hij voor me staan. Ik wist niet wat ik moest zeggen. Als dit Nederland was, had ik wel even gezegd van ja uh ik sta hier niet op de bus te wachten. Maar hier tja.. in deze wereld ben ik natuurlijk toch maar een simpel vrouwtje, in de grote mannen wereld zo ver weg van het aanrecht, waarom zou ik uberhaupt mogen denken dat ik eerder aan de beurt ben als ik hier eerder stond. Dat zal die wel gedacht hebben. Ik vind het moeilijk om dan mijn mond te houden, maar ik doe het toch. Je wordt hier ook heel erg bekeken en toen laatst een man in de trein me van top tot teen bekeek en vervolgens afkeurend 'ts ts ts' deed, snapte ik er ook weinig van.
Maar goed. De tweede avond in Melaka was het tijd voor Nederland-Denemarken en bij een van de weinige kroegen waar ze de wedstrijd uitzonden, zat het al snel vol met Nederlanders. Er wordt echt geen wedstrijd gemist hier in Maleisie.
Vanuit Melaka vertrok ik naar Pulau Tioman, een eiland in het zuid-oosten. Het is echt een heerlijke plek om even te blijven. Als je vanuit de zee het eiland op zou lopen, kom je eerst op een vrij smalle strook strand, met hier en daar een strandhutje, dan een paadje dat over de breedte van het eiland loopt, dan de bungalows en een paar passen later zit je eigenlijk al in de jungle. Het eiland is redelijk toeristisch, maar nog niet te veel. Ik kwam op weg naar dit eiland nog een jongen uit Nederland en later in het hostel een jongen uit Spanje tegen, die ongeveer dezelfde reisroute gepland bleken te hebben, wat dus wel gezellig is. Het hostel waar ik sliep, een slaapzaal voor 4 personen, lag een beetje op een heuvel en omringd door de jungle. Toen ik op een regenachtige dag even op de veranda zat, kwam er ineens een stuk of 20 apen langs, die in de struiken en bomen ernaast aan het spelen en eten waren. Dan heb je ook nog van die enorme hagedis achtige beesten die onder je hutje door wandelen, het is echt mooi om te zien allemaal. De volgende dag ging ik samen met Peter, de Nederlandse jongen door de jungle heen lopen naar een ander strandje, genaamd Monkeky beach. We hadden nog geen aap gezien, dus we dachten nou het zal wel. Peter zei dat ie even ging snorkelen en ik zou dan even op zn tas letten. En ja hoor, hij is nog geen halve minuut onder water en dan komt er ineens een aap uit het bos lopen! De 3 andere toeristen die op dat strand waren, maakten snel een foto van em en verdwenen toen met een taxi bootje. Zat ik daar op het strand met een aap! Hij zat maar wat om me heen te circelen en had wel interesse in die tas die ik inmiddels maar heel stevig vast hield. Oh haha ik maar rondjes lopen om de handdoek van oh wat moet ik nou doen, ga alsjeblieft weg aapje. Nou uiteindelijk ging ie weg, pfff. Later in de jungle op de terugweg bezorgde er nog eentje me een hardverzakking door vanuit het niets ineens kei hard in de struik naast me te springen. Volgens mij deed ie dat expres. Toen kwam zn halve familie ook nog langs en ze keken eigenlijk net zo aapachtig naar ons dan wij naar hen.
Na Tioman vertrok ik met Iwan (Spanje) en Peter (Nederland) naar Taman Negara, waar je lekker door de jungle kon wandelen. Daar sliep je in een klein dorpje tegenover het regenwoud, en ja hoor, daar konden we gelukkig weer Nederland kijken. De volgende dag de jungle in en savonds vertrokken we dan naar de Perhentians (eilanden). Oh oh oh wat is het hier mooooi. Ik heb een verslagje gemaakt van de reis, om eens een idee te geven hoe zo'n reis eruit ziet.

Een pittig dagje uit het leven van een backpacker:

7.00: wekker gaat, nog even omdraaien, ookal betekent dit dat je een halve aardbeving veroorzaakt voor de Duitser die in het stapelbed op het onderste bed ligt.
7.10: wekker gaat weer, snel uitzetten anders wordt iedereen wakker.
7.20: oke opstaan! Snel nog even douchen, want we hebben toch om 8 uur bij de receptie afgesproken?
7.22: Oh er is geen water vandaag? Hm oke nouja ik ga toch zo de jungle in. Dan maar meteen mn tas inpakken.
7.55: Iedereen verzameld, oke eerst even ontbijten, welke routes zullen we dan gaan lopen?
9.30: Op naar de jungle!
12.00: Pfff, die berg was toch maar een paar honderd meter klimmen?
14.00: Wauw het is wel mooi hier zeg!
16.00: Pfoe het is maar goed dat het fototoestel geen stank vastlegt. Uitgeput. Maar even wat eten, dan douchen, want de bus vertrekt om 19.00.
19.30: Jaaah de bus kwam toch wel vandaag.
21.30: Oke nu op zoek naar een treinstation, voor de trein die we straks om 00.30 moeten halen.
00.15: Yes het treinstation gaat open!
00.20: Oh de trein gaat om 2.12? Oh en er zijn geen kaartjes meer? Ohhh maar we kunnen wel gewoon mee, alleen niet zitten. Hmm.. wat zullen we doen. Volgende trein is morgen om 12.35 en komt om 21.00 uur aan.. ja dan redden we de boot naar het eiland niet, zijn we twee dagen kwijt. Maar pfff geen zitplek hebben..
00.30: Oke even doorbijten dan maar en toch straks nog de trein pakken.
2.12: Oh de trein komt 45 minuten later? Pff ben wel moe zeg.
2.30: oeh even Brazilie - Ivoorkust kijken
3.30: jaa daar is de trein!
3.40: aan de thee, op een stoel. Eigenlijk valt het best wel mee. Ik leg gewoon heeel even mijn hoofd tegen mn tas, kga niet in slaap vallen hoor.
3.50: Zzzzzz
8.00: Opstaan, het restaurantje gaat dicht!
10.30: Yes we zijn er! Maar waar zijn we? Ohja we moeten naar de vertrekplaats van de ferry, oh die taxi man wil ons wel brengen? Hoeveel? Neee geen 40. Wat 30? Oke 30.
11.30: Ja we willen graag een kaartje voor de ferry naar de Perhentians. Oke hij gaat om 13 uur? Nog ff volhouden dan..
13.30: Boot gearriveerd. Lekker snel speedbootje.
14.30: Hallo tropisch prachtig eiland.
14.32: Nu alleen nog een slaapplek regelen.
17.00: Pfff alles zit vol, alleen nog een plekje daar maar daar is geen airco, of daar boven op die berg maar daar is het eens stuk duurder.. Hm zullen we anders even op de andere kant van het eiland kijken? Die ene jongen op Tioman zei toch iets over een hostel daar?
18.00: Oehh dit resort ziet er wel super mooi uit, is vast veel te duur. Hm 160 ringgit? We zijn eigenlijk op zoek naar iets goedkopers... Oh een kamer voor 60 ringgit? In dit resort? Jaaaaaaaaaah!

Het heeft wat moeite gekost maar oh oh wat is het hier heerlijk. Ik ga nu snel weer achter de computer weg. Morgen snorkelen, en misschien daarna nog duiken. Het schijnt hier vol schildpadden en niet-bijtende haaien te zitten, dus ik kan niet wachten!